Die ersten Tage

Daar gaan we dan. Mijn allereerste blog.

De reis naar het verre Oostenrijk begon helemaal priem. 12 uur in de auto gezeten, 5 shifts van 2 uur rijden en na elke shift een pauze. Broodjes met ei en kaas om het echte vakantiegevoel op te roepen. Afgezien van de 2854 wegwerkzaamheden die we zijn tegengekomen verliep de reis eigenlijk erg goed. 's Ochtends om kwart over 6 vertrokken, 's avonds om half 7 aangekomen in Aggsbach, of zoals we het zelf noemden: asbak. Een klein dorpje precies naast de Donau zo'n 700 inwoners.

Het huis was prima. Een beetje achterstallig onderhoud van buiten maar van binnen niks mis mee afgezien de inrichting uit de jaren 70. Het was schoon en dat is toch wel het belangrijkste. Na ongeveer 5 minuten gearriveerd te zijn nodigde onze gastheer en vrouw ons uit voor een privéconcert in de woonkamer waar op de viool wat kerkliederen werden gespeeld. ach ja, hebben we dat ook weer eens meegemaakt.

Dag 1 (of 2, 't is maar net hoe je het ziet):
Rond een uurtje of 9 vertrokken naar Wenen/Wien/Vienna. Qua weer ontzettend getroffen want de thermometer tikte met gemak de 28 graden aan. na een aantal keer verkeerd te zijn gelopen kwamen we aan bij de Stephansdom, een enorme kerk en tevens het centrum van Wenen. Hier hebben we even de toerist uitgehangen. Super mooie winkelstraat met winkels van de H&M tot mijn persoonlijke favoriet, swarovski. Nadat alle winkels bekeken waren hebben we even een vorkje geprikt bij Noordsee, die jullie waarschijnlijk wel op snapchat hebben zien langskomen. Maarja, dan heb je nog een hele middag. Toen besloten we met zo'n fiets met daarvoor een bank ons een rondje te laten rijden door Wenen om zo nog wat mooie kiekjes te kunnen schieten. Veel meer moet je hier ook niet van verwachten aangezien we werden rondgereden door een slowaak waarvan de meeste uitleg was: Here is church. Here is castle, maar wel hartstikke leuk!

Die avond zijn we naar Krems gereden om daar een hapje te eten. Het was al laat dus we hebben niet heel veel kunnen zien, maar we zijn even een stukje in het middeleeuwse centrum geweest en zijn vervolgens een restaurantje binnengestapt waar we ein-de-lijk onze schnitzel konden bestellen. Al met al een super geslaagde dag!

En dan komt het. Zaterdag. De dag waarvan in de planning stond: Sleutel krijgen bij de campus en Esmé's kamer inrichten. Als je mij een beetje kent, wat jullie natuurlijk doen, kun je al raden wat hier gaat gebeuren..... inderdaad, geen sleutel en geen kamer. Esmé was vergeten de formulieren te lezen waarin heel erg duidelijk stond dat de office van de campus in het weekend dicht is. Dus stonden we voor een dichte deur met alle bagage. Kijk, zo kennen we mij weer!

In de verte kwam er een rode auto aangereden die ook op de parkeerplaats stopte. Uit die auto stapte een mevrouw, later bekend als Heidi. Dus wij naar die vrouw toe om te vragen of zij misschien wist of we naar binnen konden enzovoorts. Heidi werkt op de KPH die naast de campus ligt dus die maakte wat belletjes voor ons om te kijken of ze iets voor ons kon regelen. Helaas zat de meneer die de sleuteloverdracht zou regelen 300 kilometer verderop een weekendje weg te vieren met z'n grüner veltliner. Dan sta je daar en dan sta ja daar. En toen gebeurde het: Heidi zei dat ik zondag wel bij haar kon blijven, daar zou mogen slapen en dat ze mij dan maandag wel op school/bij mijn kamer kon brengen aangezien mijn ouders zondag ochtend weer richting Nederland zouden gaan: Onze reddende engel! We komen later terug op dit verhaal.

De rest van de dag hadden we opeens niks meer te doen. Dus ja, rondje door Krems gelopen, wat boodschappen alvast gedaan en toen maar weer terug naar Aggsbach. Maarja, dat dorp is nou niet bar gezellig. Dus m'n vader ging een rondje hardlopen en ik en m'n ma gingen maar een rondje door het dorp lopen toen we plots een of andere thee tuin tegenkwamen, onwijs leuk! 4 tafeltjes met wat stoelen eromheen en een man die perfect Engels sprak :). Daar hebben we dus heerlijk genoten van een paar glaasjes wijn en wat Oostenrijkse biologische kaas (alles was daar biologisch dus vandaar). Vervolgens weer naar Krems gegaan om daar voor onze laatste avond te eten. Blablabla heerlijk gegeten en daarna weer naar huis.

Het is nu dus zondag. Vanochtend vroeg weggereden naar Gedersdorf waar Heidi woont. Alle bagage daar neergezet (in totaal 2 koffers, 5 vuilniszakken en nog 2 tassen) en zelf nog een ontbijtje gekregen. Toen kwam het moment dat ook m'n ouders weer richting huis gingen. We hebben het wederom droog gehouden en vervolgens gingen ze weer richting Nederland. Ik zit dus nu op mijn logeerkamer bij 2 ontzettend aardige mensen op m'n bed mijn allereerste blog te schrijven. Ik verwacht dat ik niet te hard gepest wordt met het feit dat het begin van deze reis niet zo is gegaan zoals verwacht en daarmee sluit ik deze blog af!

Aufwiederschnitzel!