Het aftellen is begonnen

Gutenabend meine lieben Freunde.

Het is bijna zover! Over 6 dagen kom ik weer terug naar ons heerlijke land wat ik nu toch echt wel begin te missen! Vanaf vrijdag is het aftellen echt begonnen, dat was de dag dat m'n kamergenootje Nazaret terug naar Spanje vloog voor kerst. Dan ben je opeens in je eentje en wil je eigenlijk ook best graag naar huis. Maandag gaat een deel van de Poolse mensen, dinsdag de rest daarvan en de Spaanse meiden, vrijdag de Hongaarse meiden en dan als aller allerlaatste gaat de Nederlandse delegatie (represented by myself) zaterdag ook naar huis! Ik hoop dat het snel zo ver is en dat ik jullie allemaal weer zie want ik mis jullie!

Hoe leuk vorige week was, hoe saai deze week eigenlijk was. Al het feest was voorbij en maandag gingen we weer aan de bak. Ik moet toegeven dat ik stiekem niet naar al m'n lessen ben gegaan omdat...nou ja ik had gewoon niet zoveel zin, dat dus. Vervolgens rond een uurtje of 1 de auto samen met Nazaret weer teruggebracht, een beetje zenuwachtig voor de inspectie liepen we het kantoor binnen, gelukkig zag de auto er piekfijn uit (afgezien van het feit dat hij echt on-wijs vies was) en mochten we weer weg.

Dinsdag kreeg Lili, een Hongaars meisje te horen dat ze aangenomen was voor een of ander muziekprogramma dat ze volgend semester in Salzburg mag gaan volgen dus toch een klein feestje. Dit feest bestond uit een blikje cola en een pizza, al met al een hele gezellige avond.

Toen kwam donderdag. De dag waar ik niet naar uitkeek. Ik zou deze dag namelijk een presentatie hebben over een of ander Duits artikel en de leerkracht vond het een onwijs goed idee om mij dat in het Duits te laten doen, jullie kunnen wel raden hoe blij ik daar mee was toen ik dat nieuws te horen kreeg.......dus ermee aan de slag gegaan (heel veel dank aan google translate) en m'n vader het nog laten checken. Kom ik donderdag met mijn presentatietekst aangelopen, zitten er 4 mensen in het lokaal. Dan is een logische vraag natuurlijk: Waar is iedereen? En het bleek dat iedereen naar de kerk was want er was een kerkdienst. Hoe het met mijn presentatie zat? Nou, die ging dus niet door en ik kon weer terug naar huis......groot succes dus! Maar zoals jullie weten kunnen dit soort dingen alleen maar mij overkomen :)

Gelukkig is donderdag ook een van mijn leukste dagen van de week omdat we op donderdag vaak gaan stappen in het 'bruisende uitgaansleven' van Krems. Na de nodige voorbereidingen getroffen te hebben zijn we naar een christmas party geweest in Q-Stall. Iedereen kreeg een kerstmuts, zwaar genoten van de kerstmuziek en een hele gezellige avond gehad!

Vrijdag was het tijd voor een van mijn favoriete bezigheden: Uitslapen en alles wat met kerst te maken heeft! Gelukkig voor mij stonden deze vrijdag allebei op het programma. Eerst heerlijk uitgeslapen en om half 5 begon de 'christmas party'. Iedereen had wat eten en drinken meegenomen, de kaarsjes werden aangestoken, de magen volgegeten en tussendoor vertelden we elkaar over hoe je kerst in jou land viert.

Zaterdag begon redelijk saai. Veel van mijn erasmus vriendjes en vriendinnetjes hadden incomings drama, een vak dat ze helemaal in Wenen hebben. Dus ik was soort van alleen. Gelukkig is mijn grote liefde Netflix altijd daar voor me als ik hem nodig heb! 's avonds afgesproken met een hele groep studenten en vervolgens besloten om toch maar weer uit te gaan, want waarom niet?! Het bleek een hele goede beslissing. We zijn naar Jimmy's geweest, een club met goeie muziek en ik kwam die avond een Nederlandse bartender tegen. Hij komt uit Rotterdam, z'n ouders zijn ooit naar Wenen gegaan en hij woont daar nu ook. Heerlijk om weer even Nederlands te praten en dat de andere eens een x mij niet kunnen verstaan i.p.v. andersom. Ik ben nog steeds onwijs blij met de beslissing om alleen naar het buitenland te gaan en niet met een klasgenootje maar ik moet eerlijk toegeven dat ik het wel fijn had gevonden als er hier iets meer Nederlanders geweest zouden zijn. Het wordt namelijk steeds en steeds irritanter om elke keer te moeten vragen of iedereen please Engels wil praten omdat ik niemand versta en iedereen maar vrolijk aan het praten is in zijn of haar eigen taal. Gelukkig kan ik in minder dan een week weer genieten van mijn heeeeerlijke taal!

Nu is het zondag en staat er weer een nieuwe week voor de deur, de week van het aftellen, gedag zeggen aan iedereen, inpakken en dan jullie hopelijk snel allemaal weer te zien!

Een hele dikke kus van mij voor jullie (bah, lekker klef)